Procesrecht  

Bericht op bordermeasures.com over Rechtbank Rotterdam. 22 augustus 2006, KG ZA 06-591. Adidas International, Atomic Austria, BMW, Canon Ferrari e.v.a. tegen China Shipping Agency  (eerder bericht + vonnis hier):

"Landmark decision on the scope of EC Regulation 1383/2003 in the Netherlands.  On 22 August 2006, the President of the Rotterdam District Court (the Netherlands) handed down a decision which, though in summary proceedings, may have a significant impact on the interpretation of EC Regulation 1383/2003 on border measures in the Benelux, not to say in the European Union. The ruling, however, if not immune to criticism.

(…) The Court’s reasoning concerning the simplified procedure of Article 11 is - unfortunately - not convincing. Indeed, though Articles 28(1) of the Dutch Copyright Act, Article 13bis(1) of the Benelux Trade Marks Act and Article 14bis(1) of the Benelux Design Act do allow right-holders to dispose of goods which they claim infringe their rights, these provisions are presumably only applicable once the goods are recognised by a Court or any other authority entitled to decide on this issue as infringing a copyright, trade mark or design rights. The right-holders’ (or customs’) personal opinion is clearly not relevant when applying these provisions. Therefore, it is all but persuasive to contend, as the Court did, that these provisions provide ground for the simplified procedure set out in Article 11 of the Regulation, and that for that purpose "customs’ suspicion that the goods may infringe intellectual property rights should be sufficient to presume that they do infringe such rights".”

Lees het volledige commentaar hier. 

Herstelvonnis Rechtbank ’s-Gravenhage, in kort geding van 6 oktober 2006, KG ZA 06-1088. The Procter & Gamble Company tegen Reckitt Benckiser  B.V.

"De advocaat van Procter & Gamble, mr. W.A. Hoyng te Amsterdam, heeftverzocht het vonnis te verbeteren aangezien Reckitt Benckiser heeft aangegeven niet aan de kostenveroordeling te willen voldoen nu deze niet in het dictum is opgenomen. (…) Nu duidelijk sprake is van een kennelijke fout in het vonnis die zich vooreenvoudig herstel leent als bedoeld in artikel 31 lid 1 van het Wetboek van Burgerlijke echtsvordering, zal het verzoek tot verbetering worden toegewezen."

Lees het herstelvonnis hier.Oorspronkelijk vonnis hier.

Prof. mr. D.J.G. Visser en Mr. A. Tsoutsanis:  De volledige proceskostenveroordeling in IE-zaken. Gepubliceerd in NJB 2006/34.

Lees het artikel hier.

Update 19 september: Lees het herstelvonnis hier.  Correctie bij Voorzieningenrechter Rechtbank Breda , 13 september 2006, LJN: AY8140. International Facility & Support Partners B.V. tegen  NAC B.V, Houdstermaatschappij NAC B.V. & Bavaria N.V.

Mr. Olaf van Haperen van Lawton Advocaten & Belastingadviseurs  laat  weten dat het met betrekking tot de bovengenoemde zaak op rechtspraak.nl gepubliceerde vonnis inhoudelijk afwijkt van grosse van het vonnis (zie onderstaande link).

De afwijking betreft de overwegingen met betrekking tot de vergoeding van de werkelijk gemaakte proceskosten. Anders dan in de tekst op rechtspraak.nl is in de grosse de kostenveroordeling van NAC op basis van de IE-handhavingsrichtlijn niet opgenomen. Uit de grosse blijkt dat de geraamde en onbetwiste proceskosten van Bavaria volledig worden toegewezen.

Rechtbank Utrecht, 7 september 2006, KG ZA 06-746. High Quality Detachering en Interim Management B.V. tegen HighQ B.V. (Met dank aan Jerry Considine, Considine Group).

Eerste Utrechtse werkelijk-gemaakte-proceskostenveroordeling: Eiser High Quality wordt in de proceskosten veroordeeld, maar de vordering tot vergoeding van de werkelijk gemaakte proceskosten wordt afgewezen:

“Weliswaar is de implementatietermijn van de Richtlijn 2004/48/EG verstreken, maar Richtlijnconforme interpretatie van artikel 237 leidt niet tot het oordeel dat de werkelijk gemaakte kosten door High Qualitty moeten worden vergoed. Hiertoe wordt overwogen dat de Richtlijn beoogt de handhaving van intellectuele eigendomsrechten te harmoniseren teneinde namaak en piraterij efficiënter te kunnen bestrijden. Nu de procedure geen betrekking heeft op een door High Quality beweerdelijk gepleegde inbreuk op het merkrecht van HighQ, wordt geen aanleiding gezien High Quality te veroordelen de daadwerkelijk door HighQ gemaakte kosten te vergoeden.”

Wouter Pors, (Bird & Bird Den Haag),Naschrift bij mr. De Nooijer: Scheiden doet lijden

“Het is al lastig genoeg om vast te stellen wat het Hof van Justitie in zijn uitspraken precies heeft gezegd, laat staan om vast te stellen wat het Hof niet heeft gezegd, maar misschien wel had willen zeggen, nog daargelaten dat dit weer de vraag oproept waarom het Hof dat dan niet gewoon gezegd heeft. Toch waagt mr. De Nooijer zich daar aan, waarbij hij tot de conclusie komt dat het Hof van Justitie in GAT / LuK de Engelse leer over internationale bevoegdheid had willen volgen. Probleem is natuurlijk nog wel dat dit niet in het arrest staat.

Mr. De Nooijer gaat allereerst niet in op het arrest zelf, maar op de door prof. Hoyng voorgestelde en door mij onderschreven oplossingen. Bij de mogelijkheid van schorsing van de inbreukprocedure voor zover die andere landen dan Nederland betreft, merkt hij op dat er een probleem ontstaat als wel een nietigheidsverweer wordt gevoerd, maar geen nietigheidsacties worden ingesteld. Dit probleem lijkt mr. De Nooijer onoplosbaar.”

Lees hier verder. Eerder commentaar De Nooijer hier. Aangehaald vonnis in de zaak BT tegen Plumettaz  hier.

Ivo de Nooijer (NautaDutilh): Scheiden doet lijden, GAT / Luk en Roche / Primus: gescheiden inbreuk en geldigheidsprocedures? Amsterdam,  24 augustus 2006.

“Naar aanleiding van de recente uitspraken in GAT / Luk (zaak C-4/03) en Roche / Primus (zaak C-539/03) van het Hof van Justitie zijn in korte tijd al diverse commentaren verschenen. Onder andere Willem Hoyng (hier). Berber Brouwer (hier) en Wouter Pors (hier) hebben op deze plaats hun commentaar gegeven op de uitspraken en de mogelijke consequenties geschetst.  (...) Er is echter een intrigerende vraag die door de commentaren wordt opgeroepen. De aangereikte oplossingen overtuigen niet, ook niet in een "klassiek" artikel 2 EEX geval.

(...) Wat is nu het gevolg van het inroepen van de nietigheid van een octrooi voor de inbreukvordering op dat octrooi wanneer het een buitenlands octrooi betreft? Alle genoemde oplossingen lijken in de praktijk hopeloos complexe procesregimes op te leveren wanneer de inbreuk procedure (centraal) en de nietigheidsprocedures (gefragmenteerd) gescheiden worden benaderd. Daarnaast is een dergelijke oplossing niet in lijn met de door het Hof nagestreefde voorzienbaarheid en rechtszekerheid.

lees het volledige commentaar hier.

Albert Ploeger: Reflexwerking door ruimere proceskosten in IE-zaken? In: Orde van de Dag, 17 augustus 2006.

“Daarnaast lijkt het onvermijdelijk dat in ‘gewone’ civiele zaken de roep om een reële proceskostenveroordeling zal toenemen. Waarom bij een auteursrechtinbreuk wel, en bij een onrechtmatige publicatie of andere onrechtmatige daad niet? De Haagse rechter wijst er uitdrukkelijk op dat afwijking van het liquidatietarief ook bij de huidige stand van de jurisprudentie mogelijk is, zij het in bijzondere gevallen.”

Lees het artikel hier (via recht.nl).

Voorzieningenrechter Rechtbank Den Haag, 11 augustus 2006, KG ZA 06-811. Stichting de Thuiskopie tegen Crios c.s

Stichting de Thuiskopie, belast met de inning en verdeling van de thuiskopiegelden, bezoekt de Beverwijkse Bazaar en treft daar in de door Crios gehuurde stand spindels aan van 50 blanco DVD-R's die worden aangeboden voor 10 Euro.

De thuiskopievergoeding die over een dergelijke spindel afgedragen dient te worden bedraagt 30 Euro. Aan de hand van een telling door de deurwaarder heeft de Stichting aan Crios een factuur van 22.881,39 Euro verzonden die Crios niet heeft voldaan. Hierop heeft de Stichting met verlof van de vzngr Rb. Haarlem conservatoir beslag gelegd. Op 18 mei 2006 is de Stichting een bodemprocedure gestart. Bij de vzngr. verzoekt de Stichting Crios te verbieden blanco informatiedragers te importeren of te verhandelen waarover de thuiskopie vergoeding niet is afgedragen.

Rechtbank ’s-Gravenhage, 9 augustus 2006, 257421 / HA ZA 06-167 &  257423 / HA ZA 06, incidenteel vonnis. Societa Italiana Per Lo Sviluppo Dell’elettronica S.I.S.V.E.L. Spa tegen Sandisk Corporation, Moduslink B.V. en UPC SCS (Nederland) B.V.

Alhoewel het gaat om een tussenvonnis, en niet om een eindvonnis, is duidelijk dat GAT/LuK en het op dezelfde dag gewezen arrest Primus/Roche volgens de Haagse rechtbank niet alleen consequenties hebben voor artikel 6(1) EEX als bevoegdheidsgrondslag voor grensoverschrijdende vorderingen, maar ook voor artikel 2 EEX. 

Beide zaken hebben betrekking op zendingen MP3 spelers van Sandisk bestemd voor Moduslink, die op verzoek van Sisvel op Schiphol in beslag zijn genomen onder de niet verschenen gedaagde UPS.

In het bevoegdheidsincident komt aan de orde of de rechtbank op grond van artikel 2 EEX grensoverschrijdend bevoegd is jegens de Nederlandse gedaagde Moduslink B.V. Volgens de rechtbank staat GAT/LuK (Hof van Justitie EG 13 juli 2006) aan grensoverschrijdende bevoegdheid in de weg, “indien de vraag naar de geldigheid van de in het geding zijnde buitenlandse octrooien bij rechtsvordering dan wel bij wege van exceptie wordt opgeworpen.”