Merkenrecht  

Rechtbank van Koophandel (en afd.) Gent, 17 maart 2016, IEFbe 1752; IEF 15834 (Anticimex tegen ACE)
De rechtbank stelt de nietigheid vast van het Beneluxmerk HUNT wegens depot te kwader trouw en beveelt ambtshalve doorhaling voor alle klassen. ACE pleegt inbreuk door gebruik van het teken HUNT in de sector ongediertebestrijding VI. 104, VI.105 onder 1 en c WER en verbiedt hen het teken HUNT te gebruiken voor identieke of soortgelijke waren en diensten op straffe van een dwangsom.

Rechtbank Den Haag 30 maart 2016, IEF 15823; ECLI:NL:RBDHA:2016:3213 (Abercrombie & Fitch)
Merkenrecht. Inbreuk op de merken van Abercrombie & Fitch door in Europa aanbieden, invoeren en verkopen van namaakkleding uit China. Verbod  in de Europese Unie en in Noorwegen en Liechtenstein. De nevenvorderingen worden opgelegd aan natuurlijke personen. Verwijzing naar schadestaat voor bepaling schade en winst.

NL Rechtbank van Koophandel Brussel 17 maart 2016, IEF 15820; IEFbe 1748 (Duvel moortgat tegen Brouwerij van Honsebrouck)
Duvel is een Belgisch blond speciaalbier van hoge gisting, dat hergist op de fles. BVH brengt speciaalbieren op de markt, waaronder - op vraag van Aldi - 'Filou'-bier die tot dezelfde biercategorie behoort. Duvel grondt haar eis op oneerlijke handelspraktijk expliciet op de kleur en vorm van de (banale) Steinie-flesjes. Behoudens de witte achtergrond zijn de kroonkurken evenmin overeenstemmend. De achterzijde van het etiket is voldoende op zichzelf staand. Met de voorzijde, aldus eiser, wordt het imago en de 'look-and-feel' gekopieerd. De naam 'Filou' is naast Duvel, niet de enige duivelse biernaam: Satan, Judas, Lucifer, Deugniet, Duivels Bier; de verwijzing naar de duivel is eerder banaal op het vlak van de speciaalbieren. Alle kenmerken komen ook terug bij andere speciaalbieren en er is dus geen sprake van uitbuiting van het imago of de look-and-feel. De consument van speciaalbieren is een oplettende consument die wel degelijk verschillen zal vaststellen, de naam van het bier primeert. De stakingsrechter verwijst naar een eerdere speciaalbierenzaak waar [Vz. Kh. Brussel 7 januari 2009, A/08/05765 en in hoger beroep - Hof van Beroep te Brussel 12 januari 2010 (Anheuser-Bush Inbev tegen Palm)] geen verwarring of aanhaking werd vastgesteld.

Rechtbank Gelderland 9 maart 2016, IEF 15812; ECLI:NL:RBGEL:2016:1691 (ERA Nederland en ERA Franchise tegen Houvast Makelaars)
Handelsnaamrecht. Merkenrecht. ERA Nederland maakt deel uit van een internationaal samenwerkingsverband van kwaliteitsmakelaars, waarin de zogenaamde ERA formule op basis van franchise in verschillende landen wordt geëxploiteerd. ERA Franchise is de merkhouder van de merken die tot die intellectuele eigendomsrechten behoren. ERA c.s. vorderen Houvast Makelaars te veroordelen per direct ieder gebruik van de intellectuele eigendomsrechten van ERA c.s. te staken en gestaakt te houden. De vorderingen gebaseerd op het handelsnaamrecht worden afgewezen, omdat onvoldoende vaststaat dat Houvast Makelaars na 1 januari 2014 in haar handelsnaam de naam ERA is blijven voeren. Naar het oordeel van de rechtbank is voldoende vast komen te staan dat Houvast Makelaars tot en met oktober 2014 onrechtmatig gebruik is blijven maken van de ERA merken bij haar makelaarsactiviteiten, hetgeen merkinbreuk ex artikel 2.20 lid 1 sub a BVIE oplevert. 

EUIPO 23 maart 2016, IEF 15807; IEFbe 1742; B 2 404 344 (Wartner tegen YouMedical)
Merkenrecht. Het door YouMedical aangevraagd merk WORTIE komt nauwelijks overeen met WARTNER waarop de oppositie is gebaseerd. De overeenkomsten (een W en RT) worden overstemd door door de verschillen.

Gerecht EU 16 maart 2016; IEF 15805; T-363/15; ECLI:EU:T:2016:149 (het Fins spel Mölkky)
Gemeenschapsmerk. Aanvraag van driedimensionaal merk. Vorm bestaande uit een spellendoos die houten blokken bevat. Er is sprake van absolute weigeringsgrond, omdat het aan onderscheidend vermogen ontbreekt. Het merk heeft ook geen onderscheiden vermogen verkregen door het gebruikt. Het beroep wordt verworpen.

Vzr. Rechtbank Den Haag 23 maart 2016, IEF 15804; ECLI:NL:RBDHA:2016:3199 (Stichting Stophersentumoren.nl tegen Stichting Ventoux3)
Zie eerder IEF 15161 en IEF 15246. Auteursrecht. Merkenrecht. Beide partijen zijn in voorbereiding van een eigen editie van het evenement. Partijen gebruiken hiertoe ieder eigen websites en socialmedia-accounts en maken alletwee gebruik van het logo en de naam Ventoux3. De voorzieningenrechter acht het onvoldoende aannemelijk dat SSH geheel of gedeeld auteursrechthebbende is op het Ventoux3-logo. Ook de vorderingen van SSH die zijn gebaseerd op de SSH-merken komen niet voor toewijzing in aanmerking. Het is onvoldoende aannemelijk dat SSH inbreuk maakt op het auteursrecht van SV3. Doordat het SV3-Merk niet identiek is aan het door SSH gebruikt woordteken Ventoux3, is onvoldoende aannemelijk dat inbreuk wordt gemaakt op SV3-Merk.   

Hof Den Haag 22 maart 2016, IEF 15801; IEFbe 1740; ECLI:NL:GHDHA:2016:669 (H&M tegen G-star Raw)
Merkenrecht; Internationale bevoegdheid. Geschil over onder meer het Gemeenschapsmerk RAW [IEF 13232]. De rechtbank heeft terecht geoordeeld dat de T-shirts en hoodies waarvoor H&M het artwork heeft gebruikt, identiek zijn aan de waren waarvoor G-Star het Gemeenschapsmerk RAW heeft ingeschreven, te weten kleding. Het Gemeenschapsmerk RAW heeft inherent onderscheidend vermogen voor kleding. H&M heeft hier slechts tegen ingebracht dat het begrip ‘raw’ beschrijvend is. Het onderscheidend vermogen van het Gemeenschapsmerk RAW is substantieel versterkt door het gebruik ervan. Dat het merk RAW daadwerkelijk onderscheidend vermogen heeft, wordt bevestigd door de marktonderzoeken die G-Star in het geding heeft gebracht. H&M wijst erop dat haar kleding uitsluitend in H&M-winkels wordt verkocht en vanwege die context zou het de gemiddelde consument volgens H&M duidelijk zijn dat de T-shirts en hoodies met het gewraakte artwork afkomstig zijn van H&M. Dat baat haar niet, er zijn vele voorbeelden van kleding waarop merken van derden staan of die in samenwerking met ontwerpers zijn gemaakt. Het hof bekrachtigt de bestreden vonnissen; IEF 13232, IEF 11923 en IEF 11582.

Serie Het Nieuwe Merkenrecht. Onlangs trad de nieuwe merkenrichtlijn in werking. Geduchte IE-Forum-redacteuren worden daar natuurlijk actief van”, zo schreef deLex in haar uitnodiging om een commentaar te schrijven bij één van de nieuwe artikelen. Dat klopt uiteraard en aan ons de taak u kort iets te vertellen over artikel 18 van de nieuwe richtlijn.

Er worden drie redenen genoemd voor het aanpassen van de Merkenrichtlijn (en overigens ook van de Uniemerkverordening, die als één pakket worden gezien):

1. modernisering en verbetering van de bestaande bepalingen, het vergroten van de rechtszekerheid en het verduidelijken van merkenrechten wat betreft de werkingssfeer en de grenzen daarvan;
2. grotere harmonisatie van nationale merkenwetgevingen en –procedures; en
3. het bevorderen van samenwerking tussen de bureaus van de lidstaten en het EUIPO (voorheen OHIM).

Artikel 18 beoogt met name een uitwerking van het eerste punt te zijn. In het artikel wordt bepaald wat de situatie is als een oudere merkhouder niet optreedt of niet op kan treden tegen een jongere merkregistratie:

Prejudiciële vragen gesteld aan HvJ EU 8 februari 2016, IEF 15794; IEFbe 1737; C-93/16 (The Irish Dairy Board)
Via minbuza: Verzoekster, een in 1961 opgerichte Ierse zuivelonderneming/exporteur, heeft in januari 2014 Spaanse verweerster Tindale gedaagd wegens inbreuk op diverse gemeenschapsmerken (‘kerrygold’ voor boter en melkproducten) waarvan verzoekster houdster is. Het merk ‘kerrygold’ bestaat sinds 1962 en wordt wereldwijd, ook in Europa, verspreid. Verzoekster meent dan ook dat het merk in Europa ‘algemeen bekend’ is, zoals ook erkend in een BHIM-uitspraak van 22 oktober 2013. Verweerster, een Spaanse firma, maakt volgens verzoekster inbreuk op verzoeksters merken door in Spanje margarine te importeren en te distribueren met als onderscheidend teken Kerrymaid dat sterk overeenkomt met dat van verzoekster. Verzoekster wijst op het gevaar voor verwarring en het risico dat ongerechtvaardigd voordeel wordt getrokken uit verzoeksters reputatie. Zij vraagt bescherming op grond van de MerkenVo. Verweerster beroept zich op het feit dat zij de Spanje distributeur is voor ‘Kerrymaid’ van de Kerry Group, een in 1972 opgericht bedrijf in Kerry/Ierland en ook zij exporteert zowel binnen als buiten de EU. Zij stelt dat geen gevaar voor verwarring bestaat aangezien de tekens niet overeenkomen. Het eerste element ‘Kerry’ is een geografische term die niet kan worden gemonopoliseerd; verweerster ontkent voordeel te hebben bij het gebruik van het teken. De communautaire merkenrechter verwerpt verzoeksters beroep omdat hij geen gevaar voor verwarring ziet en alleen het eerste geografische deel overeenkomt. In Ierland en Verenigd Koninkrijk bestaan de merken probleemloos naast elkaar. Verzoekster gaat in beroep bij de verwijzende rechter.