Merkenrecht  

Planet Rock is de naam van een groot, jaarlijks terugkerend indoor hiphop festival in Eindhoven. Het festival is geheel in stijl en volgens de visie van Afrika Bambaataa, de geestelijke vader van Planet Rock. De naam PLANET ROCK is in 2001 geregistreerd voor de Benelux.  Vanaf donderdag 3 november a.s. beginnen DJ Jefferson en Eric de Man onder de naam Planet Rock een nieuwe, wekelijkse radioshow vanuit Studio 80 in Amsterdam. Het moet een interactieve show worden: dj's die net hun nieuwste plaatjes hebben gekocht zijn welkom om ze direct uit te proberen.

De organisatie van het Eindhovense festival is hier niet van gediend: “Ho es eff! Dat gaat zomaar niet! Wij van Planet Rock Eindhoven hebben de naam Planet Rock als merknaam gedeponeerd voor de Benelux! Mochten jullie een show lanceren onder deze naam dan zijn wij helaas genoodzaakt hiertegen actie te ondernemen!", aldus woordvoerder Bianca Kersten, die het gebruik van uitroeptekens niet schroomt. Kan een leuke procedure worden! Lees hier meer over het begin van deze merkenruzie. (Met dank aan Jurren Baars).

Voor statistici en BMB-watchers:

Aantal Benelux-depots lopend jaar, tot en met september.

Aantal Benelux-depots over de 10 laatste jaren.

"Ik heb het publiek vals voorgelicht, ik heb de economie schade berokkend, ik heb een onrechtmatige daad begaan -- en dat alles door negen woorden te schrijven op de weblocatie van Onze Taal: 'Chocomel, luxaflex, en andere merknamen die soortnaam geworden zijn.' De advocaat van de benadeelde partij heeft me in een brief gevraagd die woorden 'ten spoedigste' te verwijderen.

Ik blijk niet de enige overtreder te zijn. Tientallen Nederlanders hebben de afgelopen jaren een vergelijkbare fout gemaakt. Ze zullen allemaal aangeschreven worden." Artikel (zonder datum) 'Van wie is onze taal?' van Marc van Oostendorp op onzetaal.nl. Lees hele artikel hier.

De rubriek achterklap van nu.nl komt met een merkenrechtelijke roddel: “Rachel Hazes het drukker lijkt te hebben met haar handeltjes dan met het rouwen om haar overleden André. Deze week lezen we in de bladen dat Rachel alle mogelijke uitingen van de naam 'Hazes' heeft laten vastleggen. Zo is zij de enige die de naam - en alle uitingen als 'Typisch André' of 'Typisch Dré' - mag gebruiken voor een lijst producten. Story somt op: zeepjes, petjes, limonades, frisdrank, kleding, horecadiensten, edelstenen, juwelen en zelfs wandelstokken (…) Volgens de bladen wil Rachel -die ook haar eigen naam heeft gereserveerd- net als Patricia Paay een eigen make-up lijn op de markt gaan brengen. 

Volgens het bericht hebben de roddelbladen het er nogal moeilijk mee en verwijten ze Rachel Hazes van alles en noemen haar een 'listige weduwe.' Maar wat zou ze dan moeten doen? Alles onbeschermd laten en wachten tot anderen er geld mee verdienen? En moet het gezin Hazes dan ook maar meteen alle royalties weggeven? Ben je dan een goede weduwe? De meeste merken, waaronder ook het woordmerk H6 dateren overigens van begin dit jaar, sommigen zijn in juni gedeponeerd en weer anderen dateren uit 2003 (ander merkenbureau) en staan nog altijd op naam van André Hazes zelf.  (nu.nl)

1 - In vervolg op het bericht hier, doen ook merkenbureaus mee in de eu-domeinnaamstrijd. Om al in de sunrise-periode aanspraak te kunnen maken op de domeinnaam merkenbureau.eu, heeft de Considine Group een registratie verricht voor de naam MERKENBUREAU voor ‘accuzuur’, Novagraaf voor ‘baggagedragers en sneeuwkettingen’ en het Nederlandsch Octrooibureau voor ‘juwelen, kleding en spellen’. Leukste registratie is toch wel die van Knijff Merkenadviseurs; zij hebben MERKENBUREAU in laten schrijven voor ‘mijters, pepernoten, chocoladeletters en schimmels’. De sunrise-periode begint immers twee dagen na pakjesavond.

2- Dit bericht heeft iedereen waarschijnlijk gezien: Vijf grote Amerikaanse uitgevers dagen Google voor de rechter wegens de plannen om gebruikers in staat te stellen stukken tekst in boeken te 'zoeken'. De zaak is aangespannen bij een rechtbank in New York namens onder meer Mc Graw-Hill, Penguin Group en Simon & Schuster.

Maar dit is de brief van Meghann Marco, een auteur van een van de de vijf uitgevers: "Dear Google, Your search engine is the primary way that people find their way to my website, and subsequently, my book.  I asked my publisher, Simon and Schuster, for my book to be included in Google Print. I was told they did not do that. (...) please let me know if there is anything I can do to help.

Someone asked me recently, "Meghann, how can you say you don't mind people reading parts of your book for free? What if someone xeroxed your book and was handing it out for free on street corners?" I replied, "Well, it seems to be working for Jesus."

3-Finnish newspaper Iltalehti has a full page story of Miss Tanja Karpela Finland's own dear culture minister using pirated goods. She has been representing Finland on a official Finnish state visit to Slovenia with her FAKE Prada handbag. This is the same minister that made a her personal quest to criminalize import of pirate goods even for personal use. Karpela comments: "Oh my.. The purse was sold as genuine to me in Italy. If it is not real I was ripped off." She continues: "It is impossible for avarage tourist to know what is real and what is not. The responsibility lies with the distributor."

4-I Wish They All Could Be IEForum.nl Girls. Twee websites voor luie marketeers, hier en hier.

Twee mededelingen van het Benelux Merkenbureau:

- Het Benelux-Merkenblad op cd-rom (Markassiet) zal  in december 2005 voor het laatst verschijnen. Alle  officiële publicaties van het Benelux-Merkenbureau  die tot nog toe in het Benelux-Merkenblad werden  gedaan, zullen vanaf 1 januari 2006 op de website  van het Benelux-Merkenbureau worden geplaatst.  Alle termijnen gekoppeld aan deze publicaties zullen  worden bepaald door het moment van publicatie  op de site. De verschillende publicaties kunnen  dagelijks plaatsvinden.  Lees hier meer

- Handige tips en info over de ‘de aanvraag van .eu domeinen op grond van Benelux merkregistraties. Bijvoorbeeld over de gevraagde afschriften: "Voor de aanvraag van een .eu domein dient een bewijsstuk over te worden gelegd. In de ‘sunrise rules’ staat aangegeven dat kan worden volstaan met een print vanuit de online database van een officieel register. Wij merken op dat het huidige register online geen officiële gegevens bevat, en dat dit ook expliciet wordt aangegeven op afschriften die daaruit worden geprint. Het kan dan ook niet met zekerheid worden vastgesteld of Eurid dergelijke prints als voldoende gaat beschouwen.   Het enige stuk dat het Benelux-Merkenbureau kan verschaffen waarvan met zekerheid kan worden gesteld dat dit de gegevens bevat zoals opgenomen in het register is een gewaarmerkt afschrift." Lees hier meer.

KPN en Pretium blijven elkaar in de haren vliegen. De inkt van het kort geding vonnis begin deze maand (zie hier) is nog maar net droog, of weer stuurt KPN een dagvaarding uit naar Pretium, ditmaal naar aanleiding van een paginagrote advertentie van Pretium die woensdagmorgen in twee landelijke dagbladen is verschenen. Volgens KPN maakt zijn kleinere branchegenoot zich schuldig aan laster. "Pretium probeert zich te profileren over de rug van KPN", aldus een woordvoerder van KPN.

Pretium beschuldigt KPN in de advertentie van 'slamming' (het overzetten van CPS naar KPN klanten en vice-versa, zonder dat de betreffende consumenten hiertoe opdracht hebben gegeven). Deze beschuldiging had Pretium eerder al geuit in waarschuwingsbrieven aan haar klanten, waarover eerdergenoemd kort geding onder meer handelde en waarover de rechter oordeelde dat deze brieven toegestaan waren. Uit onderzoek van de OPTA bleek immers niet dat KPN, na in 2004 veelvuldigd 'geslamd' te hebben, dit thans niet meer deed.

Kennelijk was dit oordeel van de rechter aanleiding (of beter: groen licht) om de vermeende slamming praktijken van KPN maar in een pagina grote advertentie te plaatsen. Wordt ongetwijfeld vervolgd. Lees hier iets meer.

Een polemiek is een groot woord, maar middels onderstaande open brief reageert Dirk Visser op de reactie van Christiaan Alberdingk Thijm op dit persbericht van zoekallehuizen.nl. (Eerder bericht hier).

"Ha Chris,

Ik ben inderdaad hun adviseur en jij buitenstaander en daarom ken jij de feiten niet en ik wel. Zoekallehuizen.nl maakt nu juist geen gebruik van funda (noch van enige andere verzameling). Dat is de grap. Anders was het natuurlijk NVM/El Cheapo all over again.

Zoekallehuizen.nl zoekt dagelijks honderden individuele websites van makelaars af voor het nieuwe aanbod en zoekt dus niet in bestaande databanken van anderen, maar creëert op basis van losse elementen een nieuwe databank. Vandaar mijn uitspraak.

Funda kan dus sowieso niks doen want er wordt op geen enkele wijze gebruik gemaakt van hun databank. Het enige wat de individuele makelaars kunnen doen is deeplinken onmogelijk maken, en dat hebben sommigen inmiddels gedaan, ongetwijfeld onder druk van NVM. Daarbij kan je je afvragen of dat wel in het belang is van die individuele makelaars.

Hartelijke groet,
Dirk"

HvJ, 18 oktober 2005, in zaak C-405/03, Class International BV tegen Colgate-Palmolive Company, Unilever NV, SmithKline Beecham plc en Beecham Group plc, betreffende een verzoek om een prejudiciële beslissing krachtens artikel 234 EG, ingediend door het Gerechtshof te ’s-Gravenhage.

In het kort de feiten. In februari 2002 heeft Class International een container met van de Zuid-Afrikaanse onderneming Kapex International gekochte tandpasta voorzien van het merk Aquafresh, de Gemeenschap binnengebracht. SmithKline Beecham e.a. hebben op 5 maart 2002 conservatoir beslag laten leggen op de container na een melding van de douane dat het wellicht namaak goederen zou kunnen betreffen. Nader onderzoek maakte echter duidelijk dat het om oorspronkelijke goederen ging en niet om namaakgoederen. Hierop verzoekt Class International de Rechtbank om opheffing van het conservatoir beslag en vergoeding van schade. De verzoeken worden afgewezen.

In Hoger beroep stelt Class International dat de partij tandpasta niet is ingevoerd,maar zich in transito bevindt. Het Haags Gerechtshof stelt vervolgens een aantal (6-tal) prejudiële vragen aan het Hof van Justitie. Kort samengevat wilde het Hof eigenlijk weten of de merkhouder zich ertegen kan verzetten dat originele merkgoederen in transito in de Gemeenschap worden binnengebracht die nog niet door deze merkhouder of met diens toestemming in de Gemeenschap in de handel zijn gebracht en of de merkhouder op zijn minst kan verlangen dat voor dergelijke goederen een eindbestemming in een derde land vaststaat.

Opnieuw een lezenswaardige IE-arrest van de Hoge Raad waarin ook procesrechtelijke interessante aspecten aan bod komen. Eurol is een bedrijf dat sinds 1977 onder de handelsnaam EUROL smeermiddelen produceert en verkoopt. Eurol is rechthebbende van het Benelux woordmerk Eurol, daarnaast gebruikt zij het teken EUROL LUBRICANTS als onderscheidingsteken. Daarnaast heeft zij op 23 september 1997 de domeinnaam www.eurol.nl en op 15 september 2003  de domeinnaam www.eurollubricants.com aangevraagd.

Op basis van haar handelsnaam- en merkrechten is Eurol in kortgeding opgekomen tegen het gebruik van de naam EURO LUBRICANTS voor smeermiddelen en het gebruik van de domeinnaam www.eurolubricants.com door Eurochemie.

Eurol wint het kort geding in eerste aanleg. Tegen dit vonnis heeft Eurochemie met succes hoger beroep ingesteld bij het Gerechtshof te Arnhem. Het Hof heeft bij arrest van 23 maart 2004 in appel en in het incidenteel appel het vonnis van de voorzieningenrechter vernietigd en de vorderingen van Eurol alsnog afgewezen. Het Hof heeft geoordeeld dat Eurol onvoldoende aannemelijk heeft gemaakt, dat zij de aanduiding EUROL LUBRICANTS al gebruikte voordat Eurochemie in december 2000 met het gebruik van teken EURO LUBRICANTS begon. Bovendien heeft het Hof geoordeeld dat er geen sprake is van verwarringsgevaar tussen het merk Eurol en het teken EURO LUBRICANTS.

Eurochemie heeft in hoger beroep een onderzoeksrapport overgelegd, dat aantoonde dat de foto’s die Eurol in eerste aanleg had overgelegd, waren bewerkt. Met deze foto’s trachtte Eurol aan te tonen dat zij eerder het teken EUROL LUBRICANTS gebruikte dan Eurochemie. In hoger beroep heeft Eurol nieuwe producties in het geding gebracht die zouden moeten aantonen dat zij het teken EUROL LUBRICANTS al gebruikte sedert 1998. Het Hof is aan deze laatste producties voorbijgegaan omdat Eurol deze pas bij memorie van antwoord in het geding had gebracht. Eurol heeft tegen dit oordeel van het Hof verschillende cassatiemiddelen opgeworpen.