Merkenrecht  

Hof Amsterdam 14 februari 2017, IEF 16732; IEFbe 2141; ECLI:NL:GHAMS:2017:448 (Essegé tegen Ruby Décor) Merkenrecht. Verval. Bewijs. Beroep na IEF 15184. Essegé, in België gevestigd, gebruikt thans het merk RUBY voor verwarmingsinstallaties, dat zij in 1994 ook had gedeponeerd. Ruby Décor, in Nederland gevestigd, gebruikt sinds 2000 het merk RUBY FIRES voor haarden en heeft het op 14 maart 2008 ook gedeponeerd. Essegé vordert onder meer staking van het merk RUBY, RUBY FIRES en/of RUBY DÉCOR. Ruby Décor voert verweer dat het merk in 2008 vervalrijp was (ex art. 2.27 leden 3 en 4 BVIE). Essegé wordt toegelaten tot getuigenbewijs ervan dat zij in de periode van vijf jaar vóór 14 maart 2008 binnen de Benelux het merk RUBY voor verwarmingsinstallaties normaal heeft gebruikt.

Vzr. Rechtbank Midden-Nederland 17 maart 2017, IEF 16725; ECLI:NL:RBMNE:2017:1813 (Dutch Design Netherlands tegen Sensa) Verstek. Bevoegdheden licentiehouder beeldmerk. Dutch Design Group is de houder van Beneluxbeeldmerk, Dutch Design Netherlands is een dochter met een eeuwigdurende licentie. Als licentiehouder komt Dutch Design Netherlands geen recht toe - zoals in 2.21 lid 4 BVIE of 2.32 BVIE het recht toe om vordering in te stellen tot afleggen van rekening en verantwoording - op basis van de handelsnaamwet. Er is geen uitdrukkelijke of stilzwijgende volmacht verleend om deze vordering te doen. Verbod ex artikel 5 Hnw toegewezen.

Vzr. Rechtbank Den Haag 10 april 2017, IEF 16718; ECLI:NL:RBDHA:2017:3668 (Hennessy c.s. tegen Top Logistics c.s.) Merkenrecht. Staking merkinbreuk en exhibitie 843a en 1019a Rv. Onrechtmatig handelen expediteur door dienstverlening bij gedecodeerde communautaire goederen. Niet communautaire transito goederen, communautaire niet-uitgeputte en gedecodeerde goederen. Eiseressen zijn houdsters van diverse merken voor alcoholhoudende dranken MOËT & CHANDON, VEUVE CLICQUOT, DOM PERIGNON, HENNESSY e.a.. Top Logistics, voorheen handelend onder de naam Mevi) is een expediteur voor de op- en overslag van accijnsgoederen. Op prijslijsten staan Hennessy-producten onder vermelding ex whw Mevi, decoded en AAD. De voorzieningenrechter beveelt staking van het verlenen van diensten ten aanzien van gedecodeerde communautaire producten. De exhibitieplicht is beperkt tot bescheiden die communautaire goederen (dus met AGD status) waren of zijn geworden. Daarnaast is de exhibitieplicht beperkt tot gegevens die betrekking hebben op producten voor de diensten die zij voor de gedaagde heeft verricht.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 23 april 2015, IEF 16716; IEFbe 2136 (Luchthaven Schiphol tegen IBR Investment) Merkinbreuk. Bestuurdersaansprakelijkheid. Schiphol is houdster van Benelux woord(beeld)merken PRIVIUM (SCHIPHOL) waaronder ze een serviceprogramma aanbiedt voor wie regelmatig vliegt en onder oponthoud wil reizen en parkeerfaciliteit aanbiedt. IBR biedt via p7-schipholprivium.nl, samen met GroupDeal, een actie aan om tijdelijk buiten de luchthaven Schiphol te parkeren. Dit levert inbreuk ex 2.20 lid 1 sub b en c BVIE op. Enig bestuurder en feitelijk leidinggevende van IBR kan persoonlijk een ernstig verwijt worden gemaakt. Het verbod op merkinbreuk is ook jegens hem toewijsbaar. Staking bevolen met opgaveplicht.

Rechtbank Overijssel 11 januari 2017, IEF 16707; ECLI:NL:RBOVE:2017:42 (Panir 'De Heilige Koe') Merkenrecht. Marketingbijdrage. [Eiser] heeft vanaf 2005 campagne gevoerd en proeverijen georganiseerd om panir, een Indiase kaassoort, in de Nederlandse markt bekendheid te geven. Van 2005 tot en met 2013 heeft de firma Weerribben Zuivel voor het merk “De Heilige Koe” van eiser panir geproduceerd. Gedaagde produceert en levert sinds 2014 rechtstreeks aan afnemers en correspondeerd over de vergoeding voor marketingactiviteiten. De door eiser gevorderde betaling van marketingbijdrage over een redelijke opzegtermijn van 6 maanden wordt toegewezen. Gevorderde verklaring voor recht dat gedaagde onrechtmatig heeft gehandeld jegens eiser door het benaderen van afnemers van gedaagde en het voortzetten van de productie onder eigen naam wordt afgewezen.

EFTA Court 6 april 2017, IEF 16706; IEFbe 2134; Case E-5/16 (Vigeland Park) Merkenrecht. EFTA (Europese Vrijhandelsorganisatie). Het Noorse Hof van Beroep voor Intellectuele Eigendomsrechten (Klagenemnda for industrielle rettigheter) heeft vragen gesteld over weigeren van een teken bestaande uit een kunstwerk, Vigeland Park, dat in het pubieke domein valt als merk vanwege openbare orde of de geaccepteerde moraal [gestelde vragen IEF 15907]. EFTA:

1. The registration  as a trade mark of a sign which consists of works for which the copyright protection period has expired, is not in itself contrary to public policy or accepted principles of morality within the meaning of Article 3(1)(f) of Directive 2008/95/EC.

Rechtbank Den Haag 5 april 2015, IEF 16703; ECLI:NL:RBDHA:2017:3544 (Majestic tegen ATG) Merkenrecht. Marktonderzoek. Onder aanhouding van verdere beslissing na tussenvonnis [IEF 15886; MAXIFLEX is te beschrijvend maximaal-flexibele handschoen] werd ATG opgedragen te bewijzen dat het merk eerder was ingeburgerd. Bij de waarde van die aan het ingebrachte marktonderzoek kan worden toegekend, worden vraagtekens geplaatst. Uit de 151 personen die hebben gereageerd, vielen volgens ATG slechts 80 binnen de door haar gedefinieerde doelgroep en waarvan 71 daadwerkelijk vragen heeft beantwoord. Het aantal respondenten, is twijfelachtig. Zelfs als wordt uitgegaan van het laagste aantal deelnemers dat in de aangehaalde literatuur als noodzakelijk minimum wordt genoemd voor een betrouwbaar onderzoek, te weten 100, moet worden geconstateerd dat 71 respondenten daar nog substantieel onder ligt. Geen van de respondenten had een spontane herkenning. Het Uniewoordmerk is niet ingeburgerd, het merk wordt nietig verklaard en Maxxflex maakt geen inbreuk op de naam Maxiflex.

Vzr. Rechtbank Noord-Nederland 31 maart 2017, IEF 16690 (Simus tegen Helichem-Boels) Merkenrecht. Simus verkoopt reinigingsmiddelen onder eigen naam en onder een zogenoemd private label - die door anderen als huismerk op de markt worden gebracht. Helichem doet dat ook en Boels verhuurt reinigingsapparatuur. Boels brengt product onder huismerk B PROF op de markt, Simus levert deze en heeft het als merk ingeschreven. Helichem wordt benaderd voor de productie van reinigingsmiddelen onder het huismerk, Simus stelt dat er sprake is van merkinbreuk. Helichem en Boels stellen terecht dat Simus het depot te kwader trouw heeft verricht zoals bedoeld in artikel 2.4.f sub 1 BVIE. Afwijzing van de vorderingen.

Vzr. Rechtbank Den Haag 30 maart 2017, IEF 16687; ECLI:NL:RBDHA:2017:3174 (High Five Health Promotion tegen HIIT45 Holding) Merkenrecht. HIGH FIVE verleent fitness- en fysiotherapiediensten en heeft diverse (woord/)beeldmerken. HIIT45 deponeerd een HIGH45-beeldmerk voor klasse 41 voor sportieve activiteiten. Oppositie bij het BBIE loopt nog. Auditief is er sterke en visueel is er een redelijke mate van overeenstemming. Begripsmatig is er aanzienlijke overeenstemming. Het teken ‘high45’ lijkt een knipoog te maken naar de uitdrukking ‘high five’, dat staat voor een sportieve groet of een compliment. Dat het teken High45 duidelijk refereert aan de duur van een high-end training met hoge intensiteit van 45 minuten, zal het publiek op voorhand niet begrijpen. Bevel tot staking op grond van 9 lid 1 onder b UMVo. Geen belang bij vordering op basis van Beneluxmerken of nationaal handelsnaamrecht. Overdracht domeinnaam afgewezen.

Conclusie AG HvJ EU 29 maart 2017, IEF 16685; IEFbe 2128; C-93/16; ECLI:EU:C:2017:240 (Ornua, The Irish Dairy Board tegen Tindale & Stanton) Eenheidskarakter – Artikel 1 – Verwarringsgevaar – Afbreuk aan de reputatie – Artikel 9, lid 1, onder b) en c) – Conflicterende merken die een aanduiding van de plaats van herkomst omvatten – Vreedzame co-existentie van de conflicterende merken in een deel van het grondgebied van de Unie. Conclusie AG:

1)      Artikel 9, lid 1, onder b) en c) [UniemerkVo] moet aldus worden uitgelegd dat het feit dat de conflicterende merken vreedzaam naast elkaar bestaan in een deel van het grondgebied van de Unie, zonder verwarring te creëren, niet betekent dat verwarringsgevaar automatisch uitgesloten is in een ander deel van dat grondgebied. Deze co-existentie is niettemin een relevant element dat in voorkomend geval in aanmerking kan worden genomen in het kader van de globale beoordeling van het verwarringsgevaar en van het bestaan van een verband tussen de betrokken merken, waarop elk van die bepalingen respectievelijk gebaseerd is.