Auteursrecht  

Rechtbank Amsterdam 10 april 2019, IEF 18845; (Y tegen X) Zie ook [IEF 18843]. Eiser is als zanger en tekstdichter actief onder een artiestennaam.  X drijft een onderneming die muziekvideo’s vervaardigt en exploiteert. X heeft met Z als hoofdartiest een muziekvideoclip van een Nederlandstalig muziekwerk vervaardigd. Het intro van het liedje is in het Berbers geschreven en gezongen door eiser, terwijl de Nederlandse coupletten en de refreinen zijn geschreven door Z. Tussen eiser en X is een geschil ontstaan met betrekking tot de exploitatie van het muziekwerk en de voorwaarden die eiser had gesteld aan zijn toestemming tot exploitatie van het werk. Eiser betoogt dat X inbreuk heeft gemaakt op auteursrechten en naburige rechten.

Rechtbank Midden-Nederland 8 november 2019, IEF 18841, IT 2951 (BREIN tegen Van S.) BREIN is een stichting met als doel de collectieve bestrijding van auteursrechtinbreuken. Van S. is een uploader van grote hoeveelheden films en tv-series op usenet en bittorrent, die tevens beheerder was van de websites Place2home.org (bittorrent) en Place2home.net (usenet). Het verweer van Van S dat hij niet wist dat hij auteursrechtelijk beschermde werken heeft geüpload wordt verworpen. Uit een overgelegde WhatsApp-chat wordt niet alleen duidelijk dat hij in zeer korte tijd ruim 500 gigabyte aan series en films heeft geüpload, maar ook dat hij wel degelijk wist dat het om auteursrechteljk beschermde films en series ging.

Vzr. Rechtbank Den Bosch 18 november 2019, IEF 18832; ECLI:NL:RBOBR:2019:6686 (Satelliet tegen De Arend) Satelliet en De Arend zijn bedrijven die zich bezighouden met meubilair in de hospitalitysector. In opdracht van Satelliet is in 2013 een stoel ontworpen, de '25.25'. In 2019 heeft De Arend de stoel 'Iwan 2.19' in Nederland op de markt gebracht. Satelliet stelt dat De Arendt inbreuk maakt op de intellectuele eigendomsrechten van Satelliet. De vorderingen van Satelliet worden afgewezen. Er wordt waarde gehecht aan het feit dat beide stoelen tot dezelfde stijlfamilie behoren. De individuele elementen die onderdeel uit maken van de 25.25 zijn op zichzelf niet auteursrechtelijk beschermd. De verschillen springen dermate in het oog dat er geen sprake is van een overeenstemmende totaalindruk.

Hof Amsterdam 12 november 2019, IEF 18829; ECLI:NL:GHAMS:2019:4091 (X tegen AMC) Gedeeltelijke vernietiging van vonnis in eerste aanleg van 21 maart 2019 [IEF 18384]. De vraag was aan wie auteursrecht toekomt voor publicaties die berusten op onderzoek dat in teamverband is uitgevoerd. In eerste aanleg werd geoordeeld dat X onvoldoende gronden heeft om erkend te worden als co-auteur. Omtrent de veroordeling tot het staken van bepaalde mededelingen over onder meer auteursrechtelijke aanspraak en wetenschappelijke integriteit, wordt gesteld dat de onbepaalde tijdsduur van deze maatregel in strijd is met de vrijheid van meningsuiting. Er is een gerechtvaardigd belang dat zij buiten de context van deze procedure met derden over haar opvattingen ter zake kan spreken. De overige beslissingen worden bekrachtigd.

Vzr. Rechtbank Gelderland 14 november 2019, IEF 18822; ECLI:NL:RBGEL:2019:5227 (Krakatau tegen The Sting) Krakatau is een onderneming uit Hong Kong, met een dochteronderneming in Nederland. De onderneming ontwikkelt modeartikelen die worden gekenmerkt door een architectonische benadering, zoals de Qw183, een vrouwenmodel van de parka, waarover een geschil is onstaan. De Qw 183 is voorzien van een binnenjas die op meerdere manieren kan worden gedragen: als voering geritst in de buitenjas dan wel op zichzelf als jas al dan niet onder de parka. Krakatau houdt een exclusieve licentie op de wereldwijde verhandeling van de Krakatau collectie, met uitzondering van Rusland en China. In 2017 is een bijeenkomst in de showroom van Krakatau in Amsterdam georganiseerd, waarbij de Qw 183 voor het eerst aan het publiek in Nederland is getoond. Vervolgens is de Qw 183 in het najaar van 2018 in de winkels en online beschikbaar gekomen. Een jaar later heeft The Sting, een Nederlandse modeketen, de zogenaamde Distrikt Foxy op de markt gebracht. De Distrikt Foxy is tevens voorzien van een binnenjas, die evenals de Qw 183 als voering in de buitenjas kan worden geritst en op zichzelf als jas kan worden gedragen. Krakatau beweert dat hier sprake is van een inbreuk op haar auteursrecht door The Sting. Geoordeeld wordt dat The Sting erop uit was een jas op de markt te brengen die in belangrijke mate overeenstemt met de jas van Krakatau en dat aldus sprake is van een inbreuk op het auteursrecht dat op de Qw 183 rust.

Rechtbank Den Haag 13 november 2019, IEF 18820; ECLI:NL:RBDHA:2019:11957 (Vibropac tegen Hubitools) Auteursrecht. Niet-ingeschreven Gemeenschapsmodelrecht. Slaafse nabootsing. Eiser Vibropac houdt zich bezig met de ontwikkeling en productie van gereedschap voor de automotivebranche. Hubitools houdt zich bezig met de handel in industriële gereedschappen, waaronder gereedschappen voor de automobielindustrie. Hubitools was exclusief distribiteur van Vibropac-producten in Europa, met uitzondering van Nederland en Duitsland. Vibropac en Hubitools hebben in het kader van die samenwerking een distributie-overeenkomst gesloten. Na afloop van de overeenkomst verhandelt Hubitools een gereedschapsset. Vibropac stelt dat Hubitools daarmee inbreuk maakt op intellectuele eigendomsrechten op een gereedschapset van Vibropac. Vibropac heeft geen auteurs- of modelrechten op de set en/of gereedschappen. De gereedschapsset van Vibropac is geen eigen intellectuele schepping, want deze is grotendeels door technische/functionele vormgevingskeuzes bepaald. De gereedschapsset en de afzonderlijke onderdelen daarvan zijn geen auteursrechtelijk beschermde werken. Hubitools heeft daarom geen inbreuk gemaakt op deze rechten, de daarop gerichte vorderingen worden afgewezen.

Hof Den Haag 22 oktober 2019, IEF 18774, IT 2916; (S tegen R en Stichting). Auteursrecht. S is natuurfotograaf die voornamelijk vogels in de omgeving van Zwijndrecht fotografeert. De Stichting, volledig draaiende op vrijwilligers, houdt zich bezig met het onderhoud van een aantal natuurgebieden rondom Zwijndrecht. S was lid van een vogelwerkgroep die deel uitmaakt van de Stichting. Foto’s van S werden gepubliceerd op de website van de Stichting die beheerd werd door R. Vervolgens heeft R een dvd gemaakt met daarop de foto’s van S. Hiervoor had R geen toestemming. S claimt dat R en de Stichting inbreuk hebben gemaakt op het auteursrecht van S. In dit geval is wel degelijk sprake van een schending van het auteursrecht, aangezien slechts bij één van de foto’s de naam van S stond. Het was niet veel moeite geweest om erbij te zetten dat de navolgende foto’s allemaal door S zijn gemaakt. Het vonnis van in eerste aanleg [IEF 17429] waarbij geen schadevergoeding werd toegekend, wordt vernietigd. De tarieven van Foto Anoniem zijn ook in dit geval een objectief aanknopingspunt. Dit leidt tot een vergoeding voor de auteursrechtinbreuken van 22 euro per gebruikte foto. Verder heeft S onder andere morele schade geleden wegens schending op correcte naamsvermelding.

HvJ EU 16 oktober 2019, IEF 18772, IEFbe 2974; C-637/19 BY (BY tegen CX) Auteursrecht. Via MinBuza: CX en BY zijn twee particulieren met elk een eigen website. In een andere zaak heeft CX een kopie van een tekstpagina met een foto van de website van BY, dienende als bewijsstuk, aan de rechter overgelegd. Volgens BY is die foto auteursrechtelijk beschermd en heeft CX inbreuk gemaakt op dat auteursrecht. BY vordert om deze reden schadevergoeding. De rechter, voor wie de zaak in eerste aanleg aanhangig was, heeft vastgesteld dat het feit dat de foto was overgelegd aan de rechter, ertoe heeft geleid dat het algemeen toegankelijk is op grond van de Zweedse grondwettelijke bepalingen inzake openbaarheid van documenten. Volgens de rechter in eerste aanleg had CX daarmee de foto gedistribueerd in de zin van de wet op het auteursrecht, echter is volgens hem geen schade geleden door BY en hij wees de vordering af. BY heeft vervolgens hoger beroep ingesteld bij de verwijzende rechter (zie C-637/19). Voor de verwijzende rechter bestaat onduidelijkheid ten aanzien van de vraag of een rechter moet worden beschouwd als het publiek in de zin van de richtlijn auteursrecht. Om deze reden verzoekt de verwijzende rechter om beantwoording van enkele prejudiciële vragen.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant 3 april 2019, IEF 18764, IT 2909; (Buma/Stemra tegen Younique) Tussenvonnis. Buma/Stemra exploiteert en handhaaft auteursrechten met betrekking tot muziekwerken op basis van overeenkomsten van overdracht met componisten, schrijvers en uitgevers en wederkerigheidsovereenkomsten met zusterorganisaties in het buitenland. Buma exploiteert en handhaaft daarbij de openbaarmakingsrechten, Stemra de verveelvoudigingsrechten. Buma/Stemra verleent licenties aan online aanbieders van downloadbare muziekbestanden. Younique produceert met name MIDI-files, vaak gebruikt voor live optredens van muzikanten, van bekend repertoire. Een MIDI (Musical Instrument Digital Interface) file is een digitaal muziekwerk dat tot stand komt doordat een door Younique ingehuurde muzikant verschillende instrumentenpartijen inspeelt. Hierbij wordt het geluid digitaal verwerkt en opgeslagen als MIDI-bestand. Daarnaast produceert Younique ook MP3-bestanden die gebruikt worden om muziekwerken aan te bieden. Buma/Stemra vordert staking van iedere openbaarmaking of verveelvoudiging in Nederland van een door Buma/Stemra vertegenwoordigd muziekwerk of een gedeelte daarvan zonder dat daarvoor auteursrechtelijke toestemming is verkregen, voornamelijk als het gaat om exploitatie van de website van Younique. De Geschillencommissie auteursrechten wordt om uitleg verzocht teneinde meer duidelijkheid te verkrijgen over hoe in deze zaak moet worden beslist. De zaak is na dit tussenvonnis geschikt.

HvJ EU 12 september 2019, IEF 18757, IT 2905, IEFbe 2968;C‑666/18 (IT Development tegen Free Mobile) Free Mobile is aanbieder van mobiele telefonie en licentiehouder van het computerprogramma “ClickOnSite“. Het auteursrecht van “ClickOnSite“ berust bij de vennootschap IT Development. De licentiehouder heeft zonder toestemming van de auteursrechthebbende wijzigingen in het computerprogramma aangebracht. De houder van het auteursrecht op dat computerprogramma heeft de licentiehouder vervolgens gedagvaard. De vordering in eerste aanleg was gebaseerd op de aansprakelijkheid uit onrechtmatige daad en werd afgewezen. De Franse  appelrechter twijfelt of de gedraging van geïntimeerde een inbreuk op het op het programma rustende auteursrecht vormt ofwel een tekortkoming in de nakoming vormt. Naar Frans recht kan een vordering uit onrechtmatige daad slechts worden ingesteld indien tussen partijen geen contractsverhouding bestaat.