Auteursrecht  

Rechtbank Amsterdam 28 maart 2023, IEF 21323; ECLI:NL:RBAMS:2023:1744 (eiser tegen gedaagde) Eiser is een Franse schrijver die regelmatig in de publieke aandacht heeft gestaan met controversiële uitlatingen. Gedaagde is een Nederlandse filmmaker en kunstenaar. Hij maakt onder andere films die vaak controversieel zijn. Partijen hebben een overeenkomst gesloten waarin wordt afgesproken dat gedaagde een erotische film opneemt waar eiser in speelt. Eiser was in de veronderstelling dat het een kunstzinnige film zou worden die pornografische passages zou kunnen bevatten, waarin zou worden gespeeld met waarheid en fictie. Volgens eiser heeft gedaagde hem afgeschilderd als pornoster. In de trailer van de film is gezegd dat eiser in Marokko prostituees zou willen bezoeken. Hij zou in zijn persoonlijkheidsrechten als uitvoerend kunstenaar zijn geschonden en hij zou de overeenkomst hebben vernietigd. Eiser vordert gedaagde te gebieden de trailer van de film verwijderd te houden. In reconventie vordert gedaagde eiser te verbieden publiekelijk mee te delen dat de overeenkomst is vernietigd en hem te veroordelen die overeenkomst na te komen. Naar het oordeel van de voorzieningenrechter is het niet te begrijpen waarom eiser wel heeft meegedaan aan de opnames als hij de overeenkomst echt problematisch vond. Hij had genoeg tijd om terug te komen op de inhoud van de overeenkomst. De voorzieningenrechter oordeelt dat eiser nog steeds is gebonden aan de overeenkomst.

Hoge Raad 21 maart 2023, IEF 21313; ECLI:NL:HR:2023:410 (de verdachte) Strafrecht. De verdachte heeft samen met een mededader inbreuk gemaakt op het auteursrecht van het Centraal Bureau Rijvaardigheidsbewijzen (CBR) en het Instituut voor de Bevordering van de Verkeersveiligheid (IBKI). Ze hebben tijdens meerdere theorie-examens met behulp van een spybril opnames gemaakt van examenvragen en deze opnames vervolgens gebruikt voor theorielessen. Ook hebben ze de opnames ter verveelvoudiging en/of verspreiding voorhanden gehad en uit winstbejag bewaard. Verdachte en zijn mededader hebben van het plegen van voornoemd misdrijf hun beroep weten te maken. De verdachte is hiervoor veroordeeld en zijn inbeslaggenomen voorwerpen zijn verbeurd verklaard, met uitzondering van de papieren met examenvragen genoemd onder 42 en 48 in het dictum van het bestreden arrest.

Rechtbank Noord-Holland 8 maart 2023, IEF 21292; ECLI:NL:RBNHO:2023:1978 (Isah tegen Torpedo c.s.) In deze zaak hebben Torpedo c.s. betwist dat ook Torpedo Nederland gebruik gemaakt heeft van het programma van Isah of dat Torpedo Nederland een verwijt gemaakt kan worden van de gestelde inbreuk op de rechten van Isah. De rechtbank oordeelt dat Torpedo Nederland wel schadeplichtig is omdat ze als groep verbonden zijn met Buigstaal, die het programma zonder toestemming gebruikte, en dat beide bedrijven op hetzelfde adres zijn gevestigd. Bovendien is het onrechtmatig handelen van A. bij het clandestien opnieuw activeren van het Isah ERP-pakket aan Torpedo Nederland toe te rekenen, zodat ook zij aansprakelijk kan worden gehouden voor de voor Isah hierdoor ontstane schade. In deze zaak heeft Buigstaal onrechtmatig gehandeld jegens Isah door na de opzegging van de licentieovereenkomst toch nog gebruik te maken van het programma van Isah. Torpedo c.s. zijn schadeplichtig ten opzichte van Isah voor de geleden schade. De rechtbank beveelt Torpedo c.s. ieder voor zich om zich met onmiddellijke ingang na betekening van dit vonnis te onthouden en te zullen onthouden van iedere directe of indirecte inbreuk op de auteursrechten van Isah.

Gerechtshof Amsterdam 7 maart 2023, IEF 21285; ECLI:NL:GHAMS:2023:542 (het Anne Frank Fonds tegen de Anne Frank Stichting c.s.) Dit kort geding gaat over de vraag of de door het Anne Frank Fonds (hierna: het Fonds) gevorderde maatregelen moeten worden getroffen tegen de editie van het dagboek van Anne Frank zoals die op de website van de Vereniging Voor Onderzoek En Ontsluiting van Historische Teksten (hierna: de Vereniging) gepubliceerd. Het Fonds vordert onder meer een bevel om de publicatie van de manuscripten te staken, althans de website zodanig in te richten dat deze manuscripten ook met een VPN of een proxy-dienst in Nederland voor het publiek niet toegankelijk zijn. Voor de beslissing is in het bijzonder van belang of de Vereniging met die beschikbaarstelling op de website een mededeling aan het publiek in Nederland doet, ondanks de geo-blocking. Het Hof oordeelt dat er geen sprake is van opzettelijk ontoereikende geo-blocking en dat er geen inbreuk wordt gemaakt op de auteursrechten van het Fonds.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 22 februari 2023, IEF 21281; ECLI:NL:RBZWB:2023:1306 (eiser tegen gedaagde) De zaak gaat over een foto waarvan de eiser beweert dat hij de maker is en daarom het auteursrecht heeft. De gedaagde heeft betwist dat de foto genoeg originaliteit en persoonlijkheid heeft om auteursrechtelijk beschermd te zijn. De eiser heeft niet voldoende onderbouwd waarom de foto auteursrechtelijk beschermd is en daarom worden alle vorderingen van de eiser op basis van auteursrecht afgewezen. De kantonrechter heeft vastgesteld dat het gebruik van een deel van de foto door de gedaagde kan worden beschouwd als een citaat en daarom niet als inbreuk op auteursrecht wordt beschouwd. De eiser is veroordeeld tot betaling van de kosten van de procedure als de in het ongelijk gestelde partij.

Rechtbank Noord Holland 7 februari 2023, IEF 21269; ECLI:NL:RBNHO:2023:1725 (SpeedComfort BV tegen Heatbooster BV) In deze zaak staat centraal de vraag of Heatbooster BV (hierna: Heatbooster) zich schuldig maakt aan slaafse nabootsing of auteursrechtinbreuk met hun product dat sterk lijkt op de SpeedComfort van SpeedComfort BV (hierna: SpeedComfort). De voorzieningenrechter heeft geoordeeld dat de SpeedComfort voldoende onderscheidend vermogen heeft en dat de vormgeving van Heatbooster verwarring bij het publiek kan veroorzaken. Het feit dat Heatbooster haar logo en patroon op haar producten heeft aangebracht, is niet voldoende om het verwarringsgevaar weg te nemen. De thermostaatschakelaar van Heatbooster is ook een exacte kopie van die van SpeedComfort en kan dus ook tot verwarring leiden. De voorzieningenrechter oordeelt echter dat Heatbooster BV gebruik mag maken van de technische oplossingen die zich binnenin de SpeedComfort bevinden. De locatie van de zwarte connectoren aan de buitenzijde van de SpeedComfort worden niet als bepalende elementen van de vormgeving beschouwd. Heatbooster heeft voldoende aangetoond dat de kleur, afmeting en het aantal ventilatoren van haar producten niet kunnen worden aangepast zonder afbreuk te doen aan de deugdelijkheid en bruikbaarheid daarvan. Toch is de voorzieningenrechter van oordeel dat Heatbooster nodeloos verwarring heeft veroorzaakt door haar producten niet te voorzien van een opvallende kleur of een logo op een niet-zichtbare plek op het product, om zo verwarring te voorkomen wanneer de producten op internet worden aangeboden.

Rechtbank Rotterdam 21 oktober 2022, IEF 21266; ECLI:NL:RBROT:2022:11978 (eiser01 tegen gedaagde01) Eiser01 is auteursrechthebbende op de foto 'hockey' (hierna: 'De Foto') en gedaagde01 heeft De Foto op de website van zijn webshop geplaatst zonder bronvermelding. De kantonrechter heeft vastgesteld dat eiser01 de maker is van De Foto en dat gedaagde01 dit zonder toestemming op haar website heeft geplaatst, wat een inbreuk op het auteursrecht van eiser01 oplevert en onrechtmatig is. De kantonrechter oordeelt dat zelfs als de inbreuk niet opzettelijk was, er nog steeds sprake is van een inbreuk op het auteursrecht. Daarom is gedaagde01 schadevergoedingsplichtig. De kantonrechter stelt dat de schadevergoeding minimaal gelijk moet zijn aan de licentievergoeding die de gedaagde had moeten betalen als zij toestemming had gevraagd voor het gebruik van De Foto. Eiser01 heeft gesteld dat hij een vergoeding van € 350 per jaar per website hanteert voor het gebruik van De Foto met naamsvermelding. Dat gedaagde01 De Foto korter dan een jaar op zijn website heeft geplaatst, leidt er niet toe dat hij niet de gehele licentievergoeding zou zijn verschuldigd. Ook heeft eiser01 (immateriële) schade geleden door het ontbreken van een naamsvermelding bij De Foto.

Rechtbank Midden-Nederland 23 februari 2023, IEF 21264; ECLI:NL:RBMNE:2023:709 (eisers tegen gedaagde) Er spelen in deze zaak een aantal aspecten met betrekking tot de intellectuele eigendomsrechten van wijlen André Hazes. De rechten zijn niet meegenomen bij de verdeling tussen zijn ex-echtgenote en de erfgenamen (de kinderen). Wel zijn de aandelen van twee BV's toebedeeld aan de ex-echtgenote die stelt dat de IE-rechten waren ingebracht in deze BV's en zodoende wel zijn betrokken bij de verdeling. De vraag is of de auteursrechten, naburige rechten en merkrechten, die privé van André Hazes sr. waren, bij leven werden ingebracht in één van zijn vennootschappen. Een akte tot overdracht is door gedaagde niet overgelegd. Gedaagde stelt dat de rechten economisch zijn ingebracht in één van de BV's en aldus wel betrokken zijn bij de verdeling. Gedaagde wordt veroordeeld tot afgifte van o.a. het PWC-rapport waaruit dit volgens gedaagde zou moeten blijken.

Rechtbank Amsterdam 23 februari 2023, IEF 21261;C/13/728 101 / KG ZA 23-25 (Bylima tegen La Mere Modesty) Bylima ontwerpt en vervaardigt sjaals. Deze brengt zij op de markt via haar website, winkels en via de Bijenkorf. Twee van de sjaals die zij op de markt brengt zijn de Skafos Diadromi en de Diamond Pendant (hierna: de sjaals). La Mere Modesty verkoopt ook sjaals. 

Bylima vordert dat La Mere Modesty iedere inbreuk op de auteursrechten van Bylima staakt en gestaakt houdt. Bylima stelt hiertoe het volgende. Door Bylima wordt een exclusieve en originele collectie sjaals op de markt gebracht. De collectie bestaat uit sjaals in vele verschillende kleuren, voorzien van creatieve motieven en figuurtjes van kleine steentjes. La Mere Modesty brengt twee sjaals op de markt die een identieke verveelvoudiging betreffen van de sjaals van Bylima en die voorts eenzelfde totaalindruk vertonen. Zij heeft hiervoor geen toestemming van Bylima.  

Rechtbank Den Haag 15 februari 2023, IEF 21259; ECLI:NL:RBDHA:2023:1747 (eisende partij sub 1 c.s. tegen gedaagde sub 1 c.s.) De zaak gaat over het gebruik van de naam en het logo van Berlano en het auteursrecht op het logo. De eisende partijen hadden conventionele vorderingen ingediend, maar de rechtbank oordeelde dat deze geen deel uitmaakten van de tussen partijen gesloten vaststellingsovereenkomst. Bovendien was er volgens de rechtbank tot aan het overlijden van X geen sprake van inbreuk. Verder oordeelde de rechtbank dat het plaatsen van een link op Facebook met daarin de handelsnaam van een ander naar een op de website van een andere onderneming aangeboden product, geen gebruik van een handelsnaam is. Dit betekent dat er in dit geval geen sprake was van inbreuk op de handelsnaam van Berlano. Ook oordeelde de rechtbank dat zolang de naam en het logo zichtbaar zijn, de inbreuk voortduurt. Dit betekent dat het aan gedaagde sub 1 c.s. is om alle nog zichtbare en vindbare gebruik van de domeinnaam Berlano en berlano.nl en het logo te verwijderen van de KvK-inschrijving en alle sociale media-accounts van Hilsen. De vordering van eisende partij sub 1 c.s. om een verklaring voor recht dat gedaagde sub 1 c.s. inbreuk maakt op het handelsnaamrecht is afgewezen omdat daar geen belang meer bij is. Het argument van de eisende partij sub 1 c.s. dat gedaagde sub 1 de broncode van de website van Berlano heeft gewijzigd, is onvoldoende onderbouwd. De rechtbank heeft de vorderingen in conventie die zien op de beschikking over de sociale media accounts van Berlano niet toegewezen voor zover die zijn gegrond op inbreuk op het handelsnaamrecht van eisende partij sub 1 c.s. De vorderingen van eisende partij sub 1 c.s. inzake het auteursrecht op het logo van Berlano zijn afgewezen omdat er geen bewijs is dat de gedaagde partij het auteursrecht heeft overgedragen aan Berlano of dat er sprake was van een dienstverband tussen hen. Tenslotte heeft de rechtbank geoordeeld dat gedaagde sub 1 onrechtmatig handelt jegens eisende partij sub 1 c.s. zolang hij de sociale media-accounts niet teruggeeft aan eisende partij sub 1 c.s..