Mediarecht  

Hof Den Haag 6 december 2016, IEF 16427; ECLI:NL:GHDHA:2016:3513 (Arthur van M. tegen AD) Mediarecht. Vrijheid van meningsuiting. Persoonlijke levenssfeer. De vraag is of AD gehouden is een publicatie te verwijderen dan wel naamsaanduiding in te korten tot voorletter en eerste letter achternaam in artikel "6 jaar cel voor opdracht huurmoord escortbaas". Eiser is veroordeeld wegens het plegen van een ernstig strafbaar feit, melding daarvan is conform in de journalistiek gebruikelijke wijze van vermelding voornaam en eerste letter van de achternaam gedaan. In een tv-uitzending van SBS6 en zelfs in het persbericht van het Hof Amsterdam wordt dit zo gedaan. Er bestaat geen algemene rechtsregel die verbiedt de voornaam van een verdachte of veroordeelde in een perspublicatie op te nemen. Dat door het intikken van voor- en eerste letter achternaam op Google de volledige achternaam op een hoge plaats bij de zoekresultaten verschijnt, legt onvoldoende gewicht in de schaal.
Het hof bekrachtigt het vonnis waarvan beroep.

Rechtbank Noord-Nederland 8 november 2016, IEF 16418; ECLI:NL:RBNNE:2016:4918 (eiser tegen Gemeente Grootegast) Mediarecht. Gemeente is eigenaar van in het gemeentehuis bevindende carillon. Eiser bespeelt met toestemming eens per zeven weken voor een half uur. Er zijn mensen die zich storen aan (handmatig) spelen van de carillon en besloten wordt dat handmatige bespeling is uitgesloten. Dagblad van het Noorden en 'De Coen en Sander show' hebben hieraan aandacht besteed en eisende partij verwijt de Gemeente de openbaarmaking van de communicatie met eiser. De vordering tot verwijdering van internetberichten is onvoldoende specifiek. Of de Gemeente een cultureel verantwoorde beslissing heeft genomen en in de bejegening van eiser, die zich overigens niet altijd even parlementair heeft uitgedrukt, de grenzen van goed fatsoen heeft gerespecteerd, staat niet ter beoordeling van de kantonrechter.

Vzr. Rechtbank Midden-Nederland 25 november 2016, IEF 16412; IEFbe 2009; ECLI:NL:RBMNE:2016:6290 (Homburg) Mediarecht. Onrechtmatige publicatie. Merkenrecht. Gedaagden behartigen de belangen van ex-Bondhouders en worden in een FD artikel met titel 'Gevecht om [X] -miljoenen verhardt' genoemd. Op een website staat een 'open brief' met vermelding van een verlopen beeldmerk. De gebezigde zinsneden in die brief - zoals “manipulatie”, “bedrog”, “gestolen”, “fraude” en “piramidespel” - vinden onvoldoende steun in het feitenmateriaal, terwijl deze dusdanig ernstig zijn dat de reputatie van eisers hierdoor wordt geschaad. Door het verval van het beeldmerk met lichtblauwe achtergrond heeft eiser geen afstand gedaan van haar recht om kenmerken van haar nog geldende beeldmerk exclusief te gebruiken. Staking merkinbreuk wordt bevolen.

Vzr. Rechtbank Den Haag 29 november 2016, IEF 16410; ECLI:NL:RBDHA:2016:14423 (Pretium tegen Peter Olsthoorn) Mediarecht. Geen onrechtmatige publicatie. Pretium is aanbieder van telecommunicatie. Een journalist heeft op Reporters Online en Blendle een artikel gepubliceerd "Inleiding Dossier Pretium: perverse prikkels en machteloos toezien", waarin een dagelijks "webboek" wordt aangekondigd. Pretium vordert verbod op de publicaties. Alle vorderingen afgewezen, de vrijheid van meningsuiting prevaleert. Het ontbreken van een (kritische) uitgever kan weliswaar leiden tot een bedenkelijk niveau van publicaties, maar dat enkele gegeven maakt de publicaties nog niet onrechtmatig. Vorderingen worden afgewezen.

Hof Amsterdam 29 november 2016, IEF 16407; ECLI:NL:GHAMS:2016:5079 (Hearst tegen geïntimeerde) Mediarecht. Portretrecht. Op de cover van het maandblad Quote werd een editorial aangekondigd 'De bonte bluf van mr. miljonair' (online), over de ontwikkelaar van beursconcept Miljonair Fair. De paginagrote portretfoto van de cover is in bewerkte vorm herhaald in het tijdschrift, geïntimeerde heeft een droevige gelaatsuitdrukking en tranen op de wangen. De rechtbank verklaart voor recht dat het artikel en de bewerkte portretfoto onrechtmatig zijn. Dat er sprake is van een hetze tegen geïntimeerde zijn om zijn onderneming, een concurrente van Quote, schade toe te brengen, is onvoldoende onderbouwd. Hij is immers een 'public figure'die zich meer publiciteit moet laten welgevallen. De foto komt uit de catalogus van Hollandse Hoogte, waarvoor Hearst een licentie had verkregen. De bewerking bestaat alleen uit het gezicht verdrietig maken, dit overschrijdt niet de grenzen van onrechtmatigheid. Het hof wijst de vorderingen alsnog af.

Rechtbank Noord-Nederland 7 september 2016, IEF 16405; ECLI:NL:RBNNE:2016:4183 (boekenserie Scholtenhuis) Mediarecht. Een nabestaande van een verzetsman uit WOII vordert rectificatie en schadevergoeding ex art. 6:106 lid 1 sub c BW van de auteur en uitgevers van een serie boeken over het Scholtenhuis in Groningen. De betreffende citaten vinden voldoende steun in feitenmateriaal en de publicatie ervan dient een publiek belang. De aantasting van de eer en goede naam dient daarnaast te worden gerelativeerd. De vordering wordt afgewezen.

EHRM 8 november 2016, IEF 16404; IEFbe 2008; Application no. 18030/11 (ngo Hongaars Helsinki Comité) WOB-verzoek. Mediarecht. Opvraging 'public-interest data'. Privacy. De NGO wordt toegang tot informatie geweigerd door bepaalde politiedistricten om de namen van Officieren van Justitie en het aantal benoemingen, wat een schending van het recht op vrijheid van meningsuiting oplevert, waaronder het recht om informatie te ontvangen. Er wordt 215 euro aan schadevergoeding toegekend. Tip: legal summary.

Vrz. Rechtbank Limburg 14 november 2016, IEF 16369; ECLI:NL:RBLIM:2016:10040 (Media Groep Limburg) Perspublicatie. Artikel in dagblad over beslissing hof van discipline, met vermelding naam van de advocaat. De relevante informatie is al op andere wijze openbaar gemaakt [ECLI:NL:TADRSHE:2016:57] en betreft de beroepsuitoefening, niet het privéleven. Er is een publiek belang om daarover te informeren en verwarring te voorkomen met andere advocaten. Met de belangen van die andere advocaten had MGL volgens Leidraad van de Raad voor de Journalistiek uit 2015 (C.1 Privacy) rekening te houden. De berichtgeving is ook niet op onderdelen onrechtmatig.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 21 november 2016, IEF 16395; ECLI:NL:RBAMS:2016:7688 (Wageningen University tegen Trouw) Mediarecht. Wetenschapsjournalist van Trouw heeft zich in een tv-programma uitgelaten over een onderzoek naar de werking van het Nederlandse statiegeldsysteem voor PET-flessen. Het onderzoek is uitgevoerd door twee onderzoekers van een onderzoeksinstituut dat is verbonden aan de Universiteit Wageningen, in het kader van een samenwerkingsverband met de Stichting DDL. De Stichting DDL is opgericht door het Centraal Bureau Levensmiddelen en Federatie Nederlandse Levensmiddelen Industrie, beiden tegenstanders van het statiegeldsysteem. De inhoud en de strekking van de uitlating van de journalist, zoals die ook door het televisiekijkend publiek is begrepen, komt er op neer dat bij de aanvang van het onderzoek de uitkomst ervan al leek vast te staan (met andere woorden, er was sprake van gestuurd onderzoek). De journalist heeft met deze uitlating niet de grenzen van de vrijheid van meningsuiting overschreden. De vordering tot rectificatie wordt afgewezen.

Rechtbank Amsterdam 10 november 2016, IEF 16372 ; ECLI:NL:RBAMS:2016:7309 (E-Medvertise N.V. en EHealth Ventures tegen CCCP Televisie en Omroepvereniging BNN-VARA). Televisieuitzending. Vrijheid van meningsuiting. Persoonlijke levenssfeer. CCCP produceert het programma ‘Rambam.’ CCCP en BNN-Vara zijn van plan in een uitzending aandacht te besteden aan ‘Dokteronline.com’ door gebruik te maken van verborgen camera’s en geluidsopname. Eisers vorderen CCCP en BNN-Vara te verbieden de in het onderzoek naar Dokteronline.com gemaakte beeld- en geluidsopnamen uit te zenden in het televisieprogramma. De rechter weegt de bescherming van persoonlijke levenssfeer en portretrecht af tegen de persvrijheid en vrijheid van meningsuiting. De rechter stelt dat er geen inbreuk is gemaakt op de persoonlijke levenssfeer, omdat er o.a. voldoende ‘geblurred’ is. Er is onvoldoende aanleiding voor een zeer ver gaande maatregel als het vooraf verbieden van een deel van de uitzending.