Merkenrecht  

Hof Amsterdam 17 oktober 2017, IEF 17491; ECLI:NL:GHAMS:2017:4217 (Simiramida-04 tegen Diageo) Zie hiervoor IEF 16089. Merkenrecht. Volgens Diageo maakt Simiramida misbruik van bevoegdheid doordat zij schadevergoeding vordert op grond van een in gezag van gewijsde gegaan Bulgaars vonnis, terwijl zij erkent dat dit vonnis onjuist is. Het hof verwerpt dit betoog. Zij verwijst naar het arrest van het HvJ EU [zie IEF 15118]. De erkenning van het Bulgaarse vonnis brengt mee dat de causale keten tussen de inbreuk en de gestelde schade niet is doorbroken. Diageo wordt veroordeeld de schade van Simiramida te vergoeden. Deze schade wordt begroot op €10.000,-, te vermeerdere met wettelijke rente.

Rechtbank Amsterdam 31 januari 2018, IEF 17488 (MKB Ondernemers tegen TomTom) Zie eerder IEF 16465 en IEF 17344. Bodemvonnis. Merkenrecht. Contractenrecht. In deze procedure staat de vraag centraal of TomTom de overeenkomst met MKB rechtsgeldig heeft beëindigd. Een schriftelijke overeenkomst wordt uitgelegd aan de hand van het Haviltex-criterium. Bij de beoordeling welk gewicht aan de taalkundige uitleg gegeven moet worden, is relevant dat MKB en TomTom professionele partijen zijn die maanden ieder onder deskundige begeleiding hebben onderhandeld over de totstandkoming van de overeenkomst. De stelling van MKB dat haar advocaat geen enkele invloed op de tekst heeft gehad, wordt niet gevolgd. De rechtbank oordeelt dat artikel 1 van de overeenkomst, bezien in een taalkundig perspectief, MKB geen ruimte laat om het woord Tom mondeling of in drukletters te gebruiken, daar waar het Tom logo redelijkerwijs niet kan of hoeft te worden gebruikt. MKB gebruikt het teken sinds begin juni 2016 ook schriftelijk met een andere stijl en font en mondeling. Dat betekent dat MKB artikel 1 van de overeenkomst heeft overtreden en TomTom de overeenkomst rechtsgeldig heeft geëindigd. De rechtbank wijst de vorderingen van MKB af.

Aanvullende Conclusie AG HvJ EU 6 februari 2018, IEF 17487; IEFbe 2476; ECLI:EU:C:2018:64; C-163/16 (Louboutin tegen Van Haren) Merkenrecht. Volgens advocaat-generaal Szpunar kan een merk dat een combinatie van een kleur en een vorm is, onder de weigerings- of nietigheidsgronden van het Uniemerkenrecht vallen. Het onderzoek moet uitsluitend zien op de intrinsieke waarde van de vorm en daarbij mag geen rekening worden gehouden met de aantrekkingskracht van de waar als gevolg van de reputatie van dat merk of van de merkhouder.

Rechtbank Amsterdam 19 juli 2017, IEF 17486 (MKB Ondernemers tegen TomTom) Zie eerder IEF 16465 en IEF 17344. Merkenrecht. Contractenrecht. Procesrecht. MKB vordert afgifte van afschriften van alle emailcorrespontentie die tussen werknemers van Tomtom onderling is gevoerd in de periode van 13 oktober 2015 tot en met 7 juni 2016 aangaande de onderhandelingen over het gebruik van het teken TOM. De rechtbank is van oordeel dat het hier niet gaat om "bepaalde bescheiden": de vordering ziet expliciet op alle e-mails in een bepaalde periode over de onderhandelingen, zonder dat er ook maar één e-mail concreet wordt genoemd. Het gaat hier kennelijk om een ongerichte fishing expedition, waarbij MKB tevens geen rechtmatig belang heeft. De incidentele vordering wordt afgewezen.

Rechtbank Amsterdam 16 november 2017, IEF 17485 (MKB Ondernemers tegen TomTom) Zie eerder IEF 16465 en IEF 17345. Merkenrecht. Contractenrecht. Procesrecht. MKB heeft de rechtbank verzocht te bevelen dat een getuigenverhoor gehouden zal worden. Zij wenst bewijs te verzamelen teneinde haar procespositie te beoordelen en anticipeert op de beslissing van de bodemrechter inzake de bewijslevering. MKB gaat er kennelijk vanuit dat de bodemrechter na de comparitie een tussenvonnis zal wijzen en bewijs zal opdragen. Het belang van een goede procesorde brengt mee dat aan de bodemrechter dient te worden overlaten of bewijslevering nodig is, en zo ja, hoe de bewijsopdracht zal luiden. Het verzoek wordt afgewezen.

EUIPO Board of Appeal 21 december 2017, IEF 17479; IEFbe 2474; Case R 283/2017-4 (Ruby Decor tegen Essege) Merkenrecht. Beroep. Ruby Decor heeft in 2008 een merkinschrijving voor het woordmerk RUBY FIRES bij het EUIPO gedaan. Essege, houder van het Benelux woordmerk RUBY, doet in 2014 een nietigheidsverzoek. Het nietigheidsverzoek wordt gegrond verklaard. Ruby Decor stelt dat het bewijs van het gebruik van het merk ontoereikend is, dat de goederen niet soortgelijk zijn en dat de tekens niet overeenkomen. Het beroep wordt verwopen. Het bewijs van het gebruik is wel toereikend, de goederen zijn soortgelijk op een gemiddelde schaal en de tekens komen conceptueel overeen. Globaal is er sprake van verwarringsgevaar. Het beroep wordt verworpen.

Prejudicieel gestelde vragen aan HvJ EU 8 december 2017, IEF 17470; IEFbe 2471; C-690/17 (OKO-Test Verlag tegen Dr. Rudolf Liebe Nachf.) Merkenrecht. Via minbuza: Verzoekster is uitgever van het tijdschrift ÖKOTEST-Magazin waarin naast algemene informatie voor consumenten in het bijzonder waren- en dienstenonderzoeken worden gepubliceerd. Verzoekster is al vele jaren houdster van verschillende ÖKO-TEST-labels die merkenrechtelijk zijn beschermd. Verzoekster staat het fabrikanten van geteste producten in beginsel toe reclame te maken met het ÖKO-TEST-label, maar verlangt hiervoor dat een licentieovereenkomst onder bezwarende titel wordt gesloten. 

Conclusie AG HR 26 januari 2018, IEF 17464; ECLI:NL:PHR:2018:56 (Levola tegen Fanofinefood); ECLI:NL:PHR:2018:57; ECLI:NL:PHR:2018:58. Merkenrecht. De motiveringsklacht tegen het oordeel van het hof [IEF 17076] dat een substantieel deel van het publiek bekend is met de betekenis van het begrip "witte wieven", is volgens de AG terecht voorgesteld. De AG concludeert in alle drie de oppositiezaken tussen partijen tot vernietiging.

Rechtbank Den Haag 24 januari 2018, IEF 17458; ECLI:NL:RBDHA:2018:403 (Tommy Hilfiger tegen Premium Distribution Corp) Merkenrecht. Tussen 2011 en 2013 heeft gedaagde kleding voorzien van de Tommy Hilfiger-merken geleverd aan verschillende Europeese ondernemingen. Uit mailcontact tussen gedaagde en een Nederlandse onderneming blijkt dat gedaagde zich specialiseert in kleding verschepen naar Europa. Tommy Hilfiger heeft gedaagde geen toestemming gegeven om haar kleding in Europa aan te bieden. Gedaagde richt zich op een Nederlandse onderneming, dat maakt de rechtbank in deze zaak bevoegd. Gedaagde wordt bevolen iedere inbreuk op de Uniemerken van Tommy Hilfiger in Nederland te staken.  

Rechtbank Den Haag 24 januari 2018, IEF 17456; ECLI:NL:RBDHA:2018:500 (WCR tegen TCC) Merkenrecht. Domeinnamen. WCR is gespecialiseerd in het leveren van producten en diensten op het gebied van warmtetechniek, waaronder (plaat)warmtewisselaars. TCC houdt zich bezig met de verkoop van en het leveren van onderhoudsdiensten voor warmtewisselaars. WCR is houdster van domeinnamen wcr.nl en wcrbenelux.nl en van een Unie- en internationaal beeldmerk. TCC heeft verschillende domeinnamen, waaronder wcrbenelux.com en wcrbenelux.eu, geregistreerd en naar haar eigen website doorgelinkt. Na sommatie is het gebruik van de domeinnamen gestaakt, maar de onthoudingsverklaring niet ondertekend. WCR vordert met succes verklaring voor recht van merkinbreuk in de zin van art. 9 lid 2 sub b UMVo. TCC moet de domeinnamen om niet overdragen.